Saturday 2 May 2009

من و تو ما میشویم؟

باز هم داریم به انتخابات نزدیک میشویم و بازار یار کشی گرم است. یکی با دروغ یکی با تخریب یکی با چهارتا شعار آتیشی و اون یکی با وعد وعید و در آخر هم گروه تحریمی ها با همان حرف های همیشگی... گوش این ملت از هرچی شعار دم انتخاباتی پر است دیگر نمی توانید فقط با ترساندن مردم از احمدی نژاد مردم را پای صندوق ها بکشانید. مردم از هرآنکس که کاندید شده و ادعای حل معضلات ایران را دارد تضمین میخواهند. اصلاحطلبان چه تضمینی میدهند که به شعارهایشان جامع عمل بپوشانند. آیا خود را نقدپذیر میدانند یا اصلاً چه دلیلی دارد وقتی رقیب احمدی نژاد است کسی آقایان موسوی و کروبی را نقد کند؟!

من از زبان جمعی از مردم این مرزوبوم به شما ها میگویم که ما ۳۰ سال پیش به همان وعده های امامتان خمینی که سنگش را به سینه میزنید به این نظام آری گفتیم و هنوز پس از سی سال سردرگمی هنوز به دنبال حقوق پایمال شده خود هستیم. خلف وعده امام که در اولین سخنرانی خود در بهشت زهرا برای تکه زدن بر مسند قدرت آنچنان آتشین شعار آزادی سر میداد و وعده آبادانی را هم دیده ایم البته نه از صدا و سیمای جمهوری اسلامی بلکه از کامپیوترهای شخصیمان! اصلاً چه معنی دارد صدا سیما سخنان امام را بدون سانسور پخش کند! نه آن سخنان تاریخ مصرفشان گذشته و فقط برای جو دادن به پدر مادرهای ما بود. از این بگذریم آن بنده خدا که دیگر در بین ما نیست تا به باد اتهام بگیریمش اما وارثان او هنوز چهار چنگولی پایه های قدرت را چسبیده اند و هر چهار سال برای جو دادن به ملت انتخاباتی هرچند انتصابی برگذار میکنند. در این میان بحث بین آزادی خواهان بالا میگیرد عده ایی بدنبال حداقل ها راه اصلاحات را دنبال میکنند و شکست را به گردن گروه دوم که همانا تحریمی ها هستند می اندازند و بلعکس. این گرو کشی ها تا روزها بعد از انتخابات هم ادامه خواهد داشت.

اما به دوستان تحریمی پیشنهاد میکنم که از خواب زمستانی بیدار شوند و به این باور برسند که تنها با بایکت کردن انتخابات و خانه نشینی چیزی عوض نخواهد شد. تا کی میخواهید مردم را ترقیب کنید که در روز انتخابات در کنج خانه کز کنند که خیابانها خلوت جلوه کند؟!! چشمهایتان را باز کنید به عمل کار بر آید به سخندانی نیست اگر کاندید شایسته ای نمی بینید و به سیستم استصوابی انتخابات اعتراض دارید باید این اعتراض را عملی به جامعه جهانی نشان دهید. اگر در روز انتخابات در جایی از شهر همگی جمع شویم و به آرامی مخالفت خود را نشان دهیم تأثیرش صدها برابر خواهد بود. این حرف را با آگاهی از تعداد میلیونی تحریم کنندگان عرض میکنم. بطور مثال اگر در پایتخت جمعیت نیم میلیون نفر دست در دست هم در پارک ملت جمع شوند مشروعیت نظام و انتخابات زیر سوال خواهد رفت. میدانم این خواسته من بیشتر شبیه یک آرزو می ماند اما بعنوان یک ایرانی آزادی خواه وظیفه خود دانستم که به آن دسته از کسانی که بهر شکل رسانه ای دراختیار دارند و با مردم در ارتباط اند گوش زد کنم که امروز وقت خانه نشینی به سر آمده و اگر مرد عملند سعی کنند تا با فراخوان سراسری مردم را یکپارچه به میدان آورند. امید به فردای بهتر برای هموطنانم.

چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم
چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم
خانه اش ویران باد
خانه اش ویران باد
من اگر ما نشوم تنهایم
تو اگر ما نشوی خویشتنی
از کجا که من و تو شور یکپارچگی را باز در شهر بر پا نکنیم
از کجا که من و تو مشت رسوایان را وا نکنیم
چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم
چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم
خانه اش ویران باد
خانه اش ویران باد

من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه بر میخیزند
من اگر بنشینم
تو اگر بنشینی
چه کسی برخیزد
چه کسی با دشمن بستیزد

چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم
چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم
خانه اش ویران باد
خانه اش ویران باد

No comments:

Post a Comment